
Uwaga! Akcja Andrzejki!
Po roku wróciliśmy do obchodzenia tradycji andrzejkowej w naszej szkole. Co prawda nie było dyskoteki i cudownych kanapek, które z miłością przygotowywały dla swoich pociech mamusie, ale i tak bawiliśmy się dobrze.
W tym roku wróżby andrzejkowe przygotowali uczniowie klasy 8. Sala gimnastyczna na chwilę zamieniła się w salon wróżb. Wszyscy mogli poznać imię ukochanego/ukochanej, zawód, jaki będą wykonywać w przyszłości, dowiedzieć się czy będą bogaci, jakim samochodem pojadą w podróż i czy w ogóle…. Pytań i odpowiedzi na nie było mnóstwo, a wróżbici z klasy 8 na wszystkie znali odpowiedź.
Trochę historii…
Dlaczego wróżymy w andrzejki?
Dla wielu osób pierwszym skojarzeniem z Andrzejkami są wróżby. I słusznie - w końcu w Polsce z 29 na 30 listopada tradycyjnie odbywają się imprezy, których głównym motywem są właśnie wróżby. Lanie wosku przez dziurkę od klucza, ustawianie butów przez cały pokój czy przekłuwanie szpilkami serca z wypisanymi imionami to tylko część zabaw, które w Andrzejki organizowane są zarówno przez dzieci i młodzież, jak i osoby dorosłe. Nie wszyscy jednak zdają sobie sprawę z tego, dlaczego w Andrzejki wróżymy i dlaczego właśnie w ten sposób obchodzi się dzień świętego Andrzeja. Pochodzenie wróżb andrzejkowych nie jest do końca znane, jednak część badaczy jest zdania, że miały one swój początek już w starożytnej Grecji. Z kolei w Polsce pierwsza wzmianka literacka o świętym Andrzeju pojawiła się w 1557 roku za sprawą Marcina Bielskiego. Początkowo Andrzejki traktowano bardzo poważnie i miały charakter tylko i wyłącznie matrymonialny - wróżby wykonywano indywidualnie, w odosobnieniu i były przeznaczone jedynie dla niezamężnych dziewczyn. W późniejszym czasie natomiast andrzejki zaczęto organizować wspólnie w grupach rówieśniczych panien na wydaniu. Współcześnie andrzejki to niezobowiązująca zabawa, głównie dla młodzieży i dorosłych zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn.
Kim był święty Andrzej i co ma wspólnego z wróżbami andrzejkowymi?
Święty Andrzej i wróżby andrzejkowe w zasadzie nie mają nic wspólnego. Nie wiadomo zatem, skąd wzięło się powiązanie świętego Andrzeja z pogańskimi zabawami. Święty jest przede wszystkim symbolem wierności i oddania Bogu.
Andrzej Apostoł pochodził z żydowskiej rodziny rybackiej z Betsaidy nad Jeziorem Galilejskim. Jego bratem był św. Piotr. Początkowo Andrzej był uczniem Jana Chrzciciela i to właśnie pod jego wpływem poszedł za Jezusem Chrystusem, gdy ten przyjmował chrzest w Jordanie. Po śmierci Jezusa na krzyżu, jako pierwszy głosił Ewangelię w Bizancjum, a następnie m.in. w miastach Azji Mniejszej czy Tracji. Za swe nauki święty Andrzej został skazany na śmierć męczeńską. Rozpięto go na krzyżu mającym kształt X.
Barbara Stęgierska